روز شمار ماه رمضان

در قدیم یک روحانی یا با سواد  روستا در یک روز مانده به پایان ماه شعبان روز یوم الشک اعلام می کردند و به نیت رمضان روزه می گرفتند اگر رمضان شروع شده بود که اگر نه از حمله روضه های مقروض بشمار می رفت با رویت ماه رسما ماه مبارک رمضان شروع میشد و سحرگاهان فرد یا افراد ویژهای سحر خوانی می کردند و از یک ساعت مانده به سحر و اذان فردی بنام طبال بر طبل می کوبید و محله محله در کوی و برزن مردم یکدیگر را مطلع می کردند و دران زمان بار روشن شدن چراغ خانه ها معلوم می شد صاحب خانه بیدار است یا همسایه ها همدیگر را مطلع می کردند .رادیو در این زمان نقش مهمی بازی می کرد کمتر خانه ها رادیو داشتند شب خوانی بعد طبل زنی شروع می شد و مردم که دیر تر بیدار شده بودند تا اول الهم می تونستند غذا تناول کنند بعد از نماز اگر هوا روشن نبود یک جز قران می خواندند و بعد سر کار می رفتند اگر هوا زروشن بود به دلیل استفاده از هوای مطلوب مردها سر کار می رفتند و در بعد از ظهر قران خوانی در اکثر خانه ها و مساجد بر پا بود معمولا ملا باجی بچه های دختر و پسر که به سن بلوغ نرسیده بودند دور هم جمع می کرد و اموزش قران می داد . بچه ها در این روزها روزه کله گنجشکی می گرفتند تا کم کم امادگی روزه گرفتن را پیدا کنند. درس احکام نماز و روزه واداب قران خوانی از اهم روئوس  یادگیری در ماه رمضان در اکثر خانه ها سوای قران خوانی سفره صلوات پهن می شد این سفره یبز رنگ بود و به نسبت طول خانه طول ان فرق می کرد . در جای جای سفره تسبیح گذاشته بودند و شمع هم در سفره روشن بود خانمها در اطراف سفره جمع می شدند و بر محمد و ال محمد (ص) صلوات می فرستادند . در این روزها به دلیل پیوندهای قوی ارتباطات دیگر طبالی لازم نیست و ان را حتی از جمله الودگیهی صوتی می دانند  ختم قران را در ۳۰ روز نمی گیرند بلکه در تقسیم قران بین افراد  تمام قران را در یک روز به پایان می رسانند و مجالس تفسیر قران در مساجد بر قرار می شود سوره یاسین که قلب قران است به هر کس بیفتد اگر استطاعت مالی داشته باشد افطاری می دهد .با یاد خدا دلها ارام مگیرد و پدرها در ایم ماه قبل از شروع ماه رمضان سعی می کنند مایحتاج عمومی خانه را فراهم کنند تا فرزندان در ارامش بیشتری به راز و نیار با خدای خود بپردازند . در قدیم از گوشت قرمه استفاده می کردند. ودر ایا م احیا اکثرا نذری می دادند. در این ماه که از جمله ماههای حرام است جنگ و خونریزی ممنوع است. ای کاش خدواند در همه ماهها جنگ و خونریرزی را حرام اعلام می کرد .در کتاب تاریخ بیهق امده بر سر اختلاف در رویت هلال ماه در پایان ماه رمضان جنگ و خونریزی می شده خوشبختانه با ارتباطات خوب امروزی دیگر ان مسائل هم از بین رفته است .